O ŚWIATODOMOŚCI I MYŚLENIU
O ŚWIATODOMOŚCI I MYŚLENIU
rozmyslania teoretyczne o naturze filozoficznej wyprzedzaja wszelka praktyke nie sluza niczemu ,zadnemu praktycznemu celowi oprócz wiedzy dla wiedzy , poznania dla poznania.Szukamy wiedzy pewnej ,prawdziwej (episteme) lecz na naszej drodze stoja mity ,ideologie (dajace gotowe odpowiedzi),religie w odróznieniu od filozofii (która stawia pytania). Niewiem czy na pierwszym miejscu stoja rozwazania aksjologiczne ,ontologiczne ,epistemologiczne czy tez dotyczace tego co boskie. Madrosc byla od starozytnosci utozsamiana z tym co boskie jak i dusza. Sadze ze naczelna kategoria ontyczna jest swiadomosc. Ona stanowi o tozsamosci stanowiac siedzibe duszy ,posluguje sie rozumem jako narzedziem niczym greckim pojeciem techne. Rozum jest wzgledem niej podrzednym bo to od niej zalezy ostateczna racja ukonstytuowana przez wole . Mysli posiadaja swa racje istnienia jesli dotra do swiadomosci ,bez niej nie jest mozliwe pomyslenie czegokolwiek. Swiadomosc posluguje sie wiec rozumem nadaje mu jednak wartosc ,docenia jego wlasciwosc. Swiadomosc jednak wcale nie musi byc posluszna rozumowi jest trenscendentna. Trudno sie jednak jej samej bez niego obejsc. Dusza sklada sie z tego co panuje ,rzadzi cialo natomiast sluzy. Ta sama proporcja dotyczy swiadomosci i rozumu. Posiada wiec on nad soba pana jakim jest wlasnie swiadomosc czyli to co kieruje .Jej naczelna funkcja wynika z jej natury i takiego ulozenia rzeczy. Jednakze dziedzina rozumu wyprzedza swiadomosc i nie jest w pelni przez nia objeta ,wykracza poza jednostkowa swiadomosc ,jest jak wiadomo wspólna. Na drodze rozumowania swiadomosc zdobywa wiedze aprioryczna dotyczaca pojec ,znaków i innych rzeczy. Bogata w ta wiedze zdaje sie dazyc do doskonalosci stanowiac o wlasnej wartosci. Swiadomosc moze poddac sama siebie ocenie dzieki mysleniu. Choc to rozum o niej roztrzyga ,ona moze sprzeciwic sie ocenie odwolujac sie do uczuc i sumienia.W niej zawarte sa pragnienia ,awersje wynikajace z doswiadczenia ,poznania i wiedzy niczym w siedlisku duszy.Tam lokuje sie poczucie wolnosci ,jej wyobrazenie ,forma.
rozmyslania teoretyczne o naturze filozoficznej wyprzedzaja wszelka praktyke nie sluza niczemu ,zadnemu praktycznemu celowi oprócz wiedzy dla wiedzy , poznania dla poznania.Szukamy wiedzy pewnej ,prawdziwej (episteme) lecz na naszej drodze stoja mity ,ideologie (dajace gotowe odpowiedzi),religie w odróznieniu od filozofii (która stawia pytania). Niewiem czy na pierwszym miejscu stoja rozwazania aksjologiczne ,ontologiczne ,epistemologiczne czy tez dotyczace tego co boskie. Madrosc byla od starozytnosci utozsamiana z tym co boskie jak i dusza. Sadze ze naczelna kategoria ontyczna jest swiadomosc. Ona stanowi o tozsamosci stanowiac siedzibe duszy ,posluguje sie rozumem jako narzedziem niczym greckim pojeciem techne. Rozum jest wzgledem niej podrzednym bo to od niej zalezy ostateczna racja ukonstytuowana przez wole . Mysli posiadaja swa racje istnienia jesli dotra do swiadomosci ,bez niej nie jest mozliwe pomyslenie czegokolwiek. Swiadomosc posluguje sie wiec rozumem nadaje mu jednak wartosc ,docenia jego wlasciwosc. Swiadomosc jednak wcale nie musi byc posluszna rozumowi jest trenscendentna. Trudno sie jednak jej samej bez niego obejsc. Dusza sklada sie z tego co panuje ,rzadzi cialo natomiast sluzy. Ta sama proporcja dotyczy swiadomosci i rozumu. Posiada wiec on nad soba pana jakim jest wlasnie swiadomosc czyli to co kieruje .Jej naczelna funkcja wynika z jej natury i takiego ulozenia rzeczy. Jednakze dziedzina rozumu wyprzedza swiadomosc i nie jest w pelni przez nia objeta ,wykracza poza jednostkowa swiadomosc ,jest jak wiadomo wspólna. Na drodze rozumowania swiadomosc zdobywa wiedze aprioryczna dotyczaca pojec ,znaków i innych rzeczy. Bogata w ta wiedze zdaje sie dazyc do doskonalosci stanowiac o wlasnej wartosci. Swiadomosc moze poddac sama siebie ocenie dzieki mysleniu. Choc to rozum o niej roztrzyga ,ona moze sprzeciwic sie ocenie odwolujac sie do uczuc i sumienia.W niej zawarte sa pragnienia ,awersje wynikajace z doswiadczenia ,poznania i wiedzy niczym w siedlisku duszy.Tam lokuje sie poczucie wolnosci ,jej wyobrazenie ,forma.
Komentarze
Prześlij komentarz